De laatste week
Aangekomen op het eiland Ko Samui viel dit helaas wat tegen. Het was heel toeristisch en zo vol gebouwd (met resorts) dat je je best moest doen om überhaupt een strandop (of af-)gang te vinden. Verder werd er nogal gesjeesd op straat en was er vaak geen stoep. Oppassen met Mare dus.
We realiseren ons dat we verwend zijn geraakt door al die prachtige eilanden in de Pacific. Gelukkig zaten we wel in een fijn hotel met zwembad en was het mooi weer. Daarnaast hebben we ook nog een leuk uitstapje gemaakt naar de 'Big Buddha', door Mare steevast Bula genoemd.
Daarom na een paar dagen Ko Samui snel met de boot doorgereisd naar het eiland Ko Tao. Daar zijn we onze vorige lange reis ook geëindigd en dat leek ons wel een mooie traditie. Ko Tao was echt een verademing! Ook toeristisch, maar met een super relaxte vibe, allemaal leuke eettentjes met uitzicht op en toegang tot het strand en een wandelpad parallel aan het strand waar niet werd gesjeesd. Vanwege het sentiment gingen we naar Ban's diving resort. Deze keer met een iets luxere kamer...
Ko Tao is nog steeds het ultieme duikeiland en levert jaarlijks wereldwijd de meeste PADI-cursisten af. Net als tijdens ons vorige bezoek moest Rinze dus wel iets van een cursus doen. Vorige keer zijn PADI open water, dit keer de gecombineerde cursus 'Deep diving' en 'Nitrox'. Het eerste wil zeggen dat hij nu tot en met een diepte van 40 meter mag duiken en het tweede dat hij met een met zuurstof verrijkt mengsel (Nitrox) mag duiken. Hierdoor kan je (erg) kort door de bocht langer onder water blijven.
Verder hebben we lekker gewandeld, veel gezwommen en in strandtentjes gehangen. Heerlijk!!
Na 4 nachtjes was het helaas alweer tijd om terug te reizen naar Bangkok. Eerst met de boot. Er was nog maar 1 wagenziektepilletje (tijd om naar huis te gaan?). Deze hebben Caren en Mare gedeeld. Caren viel hierdoor na vijf minuten compleet knockout in slaap en heeft -gelukkig- gemist dat werkelijk de halve boot over z'n nek ging... Daarna met het vliegtuig. Al met al een lange reisdag, maar met behulp van het nog steeds briljante slaaptentje was het goed te doen.
In Bangkok wilden we weer naar het straatje waar we gedurende onze vorige reis ook een paar keer waren geweest. We hadden een mooi hotel geboekt die volgens de kaart midden in 'ons' straatje zou liggen. Dat geloofden we niet helemaal want zo'n groot hotel zou ons destijds toch echt wel zijn opgevallen. Maar wat schetste onze verbazing: op de aangeduide plek, naast het tentje waar we wel eens gingen ontbijten, stond een groot nieuw gebouw. Dus toch!! Tja, en waarom wilden we dan persé hierheen? Deze plek ligt op loopafstand van een paar heel bekende malls. Lekker shoppen dus! Dat hebben we (lees: Caren) zo fanatiek gedaan dat zelfs de door het hotel geleverde apres shopping cream geen verlichting meer bood...
Gelukkig boden de malls ook nog wat cultureel vermaak.
Vanwege onze 'round the world'-ticket vlogen we vanuit Bangkok via Singapore door naar Londen. Omdat we met Mare zijn hadden we het zo gepland dat de stopover in Singapore maar liefst 17 uur duurde. Dit had als voordeel dat we de reis over twee dagen konden verdelen en de nacht in een hotel door konden brengen. 's Avonds dus voor het laatst in lange tijd nog eens buiten gegeten op een van onze favoriete plekjes.
Gelukkig hadden we het zo gepland, want 's avonds tijdens het slapen werd Mare ineens ziek cq heel benauwd. Het was zelfs zo erg dat we 's nachts nog met een taxi naar het ziekenhuis zijn gegaan. Het onderzoek was geruststellend: niets ernstigs aan de hand. We kregen medicijnen mee en voor de zekerheid een verklaring dat Mare niet kon vliegen. Deze verklaring konden we dan naar eigen inzicht wel of niet inzetten. Gelukkig sloegen de voorgeschreven medicijnen per direct aan. Mare sliep goed en was bij het wakker worden niet meer benauwd, alleen beetje hees. Fit for flying dus.
De volgende ochtend (vroeg) was het dan tijd voor dé langste vlucht van onze reis. Maar liefst 14 uur!! Maar dan wel weer voor het eerst in de A380. Echt een mega vliegtuig met maar liefst 2 verdiepingen. Erg leuk om hier een keertje in te zitten. Het vliegtuig was opvallend stil en het deel waarin we zaten voelde ruimer aan dan normaal. Vermoedelijk door de manier waarop één en ander (oa de ramen) ontworpen is. Voor de goede orde: 14 uur is nog steeds echt veel en economy blijft krap.
Ondanks de grootte van het vliegtuig waren alle plekjes met slaapmandjes (bassinet seats) voor kinderen bezet. Daarom kregen we zowaar een extra stoel! Voor ons echt super, want Mare past helemaal niet meer in zo'n slaapmandje en vindt het heerlijk om kinderfilmpjes te kijken. Met een eigen stoel hoefden wij niet de hele tijd naar Mickey Mouse en consorten te kijken. Al met al is de vlucht soepel verlopen. En wij hadden eindelijk de mogelijkheid om Skyfall te bekijken...
In verband met het opbreken van de reis zijn we de nacht in Londen gebleven. De volgende dag was het tijd voor het allerallerlaatste stukje van de reis, terug naar Amsterdam. Aan de ene kant erg jammer. Het reizen is ons supergoed bevallen. We hebben zoveel mooie dingen gezien en gedaan en het was erg gezellig en bijzonder om zo lang met z'n drietjes te zijn. Aan de andere kant hebben we ook erg veel zin om vrienden, familie en ons huis weer te zien. Wel maken we ons wat zorgen over het temperatuurverschil van zo'n 25 graden (dat is nog niet gecorrigeerd voor het aankomende koudefront)! BRRRRRRR!!
Bedankt voor alle leuke reacties en berichtjes en tot snel!
Daarom na een paar dagen Ko Samui snel met de boot doorgereisd naar het eiland Ko Tao. Daar zijn we onze vorige lange reis ook geëindigd en dat leek ons wel een mooie traditie. Ko Tao was echt een verademing! Ook toeristisch, maar met een super relaxte vibe, allemaal leuke eettentjes met uitzicht op en toegang tot het strand en een wandelpad parallel aan het strand waar niet werd gesjeesd. Vanwege het sentiment gingen we naar Ban's diving resort. Deze keer met een iets luxere kamer...
Ko Tao is nog steeds het ultieme duikeiland en levert jaarlijks wereldwijd de meeste PADI-cursisten af. Net als tijdens ons vorige bezoek moest Rinze dus wel iets van een cursus doen. Vorige keer zijn PADI open water, dit keer de gecombineerde cursus 'Deep diving' en 'Nitrox'. Het eerste wil zeggen dat hij nu tot en met een diepte van 40 meter mag duiken en het tweede dat hij met een met zuurstof verrijkt mengsel (Nitrox) mag duiken. Hierdoor kan je (erg) kort door de bocht langer onder water blijven.
Verder hebben we lekker gewandeld, veel gezwommen en in strandtentjes gehangen. Heerlijk!!
Na 4 nachtjes was het helaas alweer tijd om terug te reizen naar Bangkok. Eerst met de boot. Er was nog maar 1 wagenziektepilletje (tijd om naar huis te gaan?). Deze hebben Caren en Mare gedeeld. Caren viel hierdoor na vijf minuten compleet knockout in slaap en heeft -gelukkig- gemist dat werkelijk de halve boot over z'n nek ging... Daarna met het vliegtuig. Al met al een lange reisdag, maar met behulp van het nog steeds briljante slaaptentje was het goed te doen.
In Bangkok wilden we weer naar het straatje waar we gedurende onze vorige reis ook een paar keer waren geweest. We hadden een mooi hotel geboekt die volgens de kaart midden in 'ons' straatje zou liggen. Dat geloofden we niet helemaal want zo'n groot hotel zou ons destijds toch echt wel zijn opgevallen. Maar wat schetste onze verbazing: op de aangeduide plek, naast het tentje waar we wel eens gingen ontbijten, stond een groot nieuw gebouw. Dus toch!! Tja, en waarom wilden we dan persé hierheen? Deze plek ligt op loopafstand van een paar heel bekende malls. Lekker shoppen dus! Dat hebben we (lees: Caren) zo fanatiek gedaan dat zelfs de door het hotel geleverde apres shopping cream geen verlichting meer bood...
Gelukkig boden de malls ook nog wat cultureel vermaak.
Vanwege onze 'round the world'-ticket vlogen we vanuit Bangkok via Singapore door naar Londen. Omdat we met Mare zijn hadden we het zo gepland dat de stopover in Singapore maar liefst 17 uur duurde. Dit had als voordeel dat we de reis over twee dagen konden verdelen en de nacht in een hotel door konden brengen. 's Avonds dus voor het laatst in lange tijd nog eens buiten gegeten op een van onze favoriete plekjes.
Gelukkig hadden we het zo gepland, want 's avonds tijdens het slapen werd Mare ineens ziek cq heel benauwd. Het was zelfs zo erg dat we 's nachts nog met een taxi naar het ziekenhuis zijn gegaan. Het onderzoek was geruststellend: niets ernstigs aan de hand. We kregen medicijnen mee en voor de zekerheid een verklaring dat Mare niet kon vliegen. Deze verklaring konden we dan naar eigen inzicht wel of niet inzetten. Gelukkig sloegen de voorgeschreven medicijnen per direct aan. Mare sliep goed en was bij het wakker worden niet meer benauwd, alleen beetje hees. Fit for flying dus.
De volgende ochtend (vroeg) was het dan tijd voor dé langste vlucht van onze reis. Maar liefst 14 uur!! Maar dan wel weer voor het eerst in de A380. Echt een mega vliegtuig met maar liefst 2 verdiepingen. Erg leuk om hier een keertje in te zitten. Het vliegtuig was opvallend stil en het deel waarin we zaten voelde ruimer aan dan normaal. Vermoedelijk door de manier waarop één en ander (oa de ramen) ontworpen is. Voor de goede orde: 14 uur is nog steeds echt veel en economy blijft krap.
Ondanks de grootte van het vliegtuig waren alle plekjes met slaapmandjes (bassinet seats) voor kinderen bezet. Daarom kregen we zowaar een extra stoel! Voor ons echt super, want Mare past helemaal niet meer in zo'n slaapmandje en vindt het heerlijk om kinderfilmpjes te kijken. Met een eigen stoel hoefden wij niet de hele tijd naar Mickey Mouse en consorten te kijken. Al met al is de vlucht soepel verlopen. En wij hadden eindelijk de mogelijkheid om Skyfall te bekijken...
In verband met het opbreken van de reis zijn we de nacht in Londen gebleven. De volgende dag was het tijd voor het allerallerlaatste stukje van de reis, terug naar Amsterdam. Aan de ene kant erg jammer. Het reizen is ons supergoed bevallen. We hebben zoveel mooie dingen gezien en gedaan en het was erg gezellig en bijzonder om zo lang met z'n drietjes te zijn. Aan de andere kant hebben we ook erg veel zin om vrienden, familie en ons huis weer te zien. Wel maken we ons wat zorgen over het temperatuurverschil van zo'n 25 graden (dat is nog niet gecorrigeerd voor het aankomende koudefront)! BRRRRRRR!!
Bedankt voor alle leuke reacties en berichtjes en tot snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten