zaterdag 26 januari 2013

Wildlife

Na het parkeren van onze camper op de boot (best spannend) duurde de overtocht naar het Zuideiland zo'n 3,5 uur. Nieuw Zeeland telt in totaal 4,4 miljoen inwoners, waarvan driekwart op het Noordeiland woont. Het Zuideiland beloofde dus behoorlijk uitgestorven te zijn. Door de harde wind was het nog best een schommelend ritje. Na aankomst zijn we doorgereden naar een camping in het piepkleine plaatsje Momorangi. Al snel kwamen we erachter dat allerlei weerwaarschuwingen af waren gegeven voor ons gebied. Heel veel regen en windstoten tot maar liefst 140 km per uur!! Ojee... 
Niet echt ideale omstandigheden om te gaan rijden met een camper. Daarom besloten we hier het slechte weer uit te zingen. Qua proviand geen probleem. In Wellington hadden we voldoende boodschappen gedaan. Ons koelkastje zat helemaal vol.

Die nacht en ook de volgende dag heeft het werkelijk aan één stuk door geregend (de wind viel mee). Ergens hadden we wel zin in een dagje chillen en hebben we ons vermaakt met (heel veel) afleveringen van Dexter. Mare maakte van de gelegenheid gebruik om eens uitgebreid bij te slapen. De dag erna scheen gelukkig de zon weer (1 dag opgesloten in de camper is echt genoeg) en zagen we hoe mooi het gebied is. 




Een beetje wereldvreemd (misschien toch iets te veel Dexter...) zijn we doorgereden naar Kaikoura. Dé plek om diverse dieren te spotten zoals walvissen, zeehonden, dolfijnen, enz. Bij het binnenrijden maar meteen gestopt bij de zeehondenkolonie. 


Natuurlijk een goed begin, maar wij hadden onze zinnen gezet op het spotten van een echte walvis. Tot onze schrik (en verontwaardiging) lazen we dat kinderen onder de 3 niet mee mochten op de boot. Tssss!! Toen bleek dat we voor slechts een paar tientjes extra met een (privé)vliegtuigje de walvissen konden gaan spotten. Naast het feit dat Mare (gratis) mee mocht en vliegen leuk is, heeft het als voordeel dat je het hele beest ziet ipv alleen een staart of een kop. Bij de airport, wat meer een stukje asfalt naast de hoofdweg was, kregen we eerst een beetje achtergrondinfo. De walvissoort die hier permanent verblijft is de sperm whale (potvis). Ze komen hierheen om op te groeien. Vanwege een diepe kloof voor de kust en bepaalde stromingen, is er hier volop eten. Wij hadden ons nooit zo gerealiseerd dat er walvissen waren die iets anders eten dan plankton. Nou, de potvis is er daar 1 van met dolfijnen, haaien en reuzeninktvissen op het menu. Helemaal geïnspireerd stapten we in het vliegtuig, klaar om die potvis in het echt te zien! 
Het vliegtuig was een 4 seater en klonk als een grasmaaier, maar vloog als een zonnetje. We vonden het helemaal fantastisch, het uitzicht was prachtig. 




Maar de potvissen lieten zich niet zien. Halverwege de vlucht kwamen we wel een verrassing tegen, namelijk een groep Grienden (long finned pilot whales). Wat gaaf was dat! Vanuit de lucht zie je inderdaad de hele walvis, en ook hoe ze naast elkaar zwemmen. Heel mooi. De piloot wilde er zeker van zijn dat we ze goed zagen en deed wat extra rondjes om de vissen (waren wij even blij dat de antiwagenziektepilletjes ook in de lucht werken).





Na de landing vertelde onze piloot dat dit pas de tweede keer was dat hij deze soort had gezien. Wij waren in ieder geval helemaal tevreden.



Hierna wilden we naar de westkust. We hadden fantastisch weer in Kaikoura en dat beviel erg goed. De voorspellingen voor de westkust waren echter niet best. Sowieso valt hier iets van 5 meter regen per jaar, dus de kans dat het regent is nogal groot. Omdat het ook aan de oostkust wat minder zou worden zijn we toch op pad gegaan. Natuurlijk niet zonder eerst op een mooi plekje met interessant gezelschap te ontbijten.



Dat flexibele is wel erg leuk aan een camper.

Om de route wat op te breken hebben we een nachtje in Hanmer Springs geslapen. Een klein dorpje tegen de bergen aan, vooral bekend vanwege de aanwezige hot springs. Die moesten we zeker even uitproberen. Lekker!



Op weg naar de camping viel ons oog op deze geparkeerde auto midden in het dorp.



Of eigenlijk vooral op de vracht. De eigenaar vertelde dat hij hem net had geschoten en dat de rest in de auto lag....

En verder gaat hier natuurlijk ook de zon gewoon onder. Om 22 uur dat dan weer wel. Lekker hoor.



maandag 21 januari 2013

Gloeiende gloeiende

Met onze vrachtwagen (camper) richting Rotorua gereden. Omdat we pas laat op pad konden, sliepen we in Matamata. Toevallig een toeristische trekpleister omdat veel Lord of the Rings- en Hobbitscenes hier zijn opgenomen. Zelfs het lokale VVV-kantoor was een Hobbithuis (vergeten foto te maken) !?! Wij hebben de Hobbitontour maar even gelaten voor wat ie was en gingen snel door naar Rotorua. Een indrukwekkend gebied waar je niet om de geothermische activiteit heen kunt. Spuitende geisers, kokende meren (echt waar), heet waterbronnen en exploderende modder (of eigenlijk kokende modder), maar vooral ook veel rotte-eierengeur. Met al deze 'warmte' in de grond heeft iedere zichzelfrespecterende camping (hotel/motel) in de omgeving uiteraard een eigen thermale hot pool. Zo ook de onze. Heerlijk om 's avonds lekker in te liggen om bij te komen van de dag.

In Rotorua hebben we diverse plekken bezocht. Allereerst zijn we gewoon een beetje gaan wandelen door het park naast/in het stadje. Echt bizar hoe net naast de speeltuin en de weg het stoom overal omhoog komt. Omdat de stoom ook onder een vijver of modderpoel naar boven komt kan dit gewoon gaan koken. Gelukkig hadden ze er op de gevaarlijkste plekken nog wel even een hek omheen gezet. Mare hebben we maar even in de buggy laten zitten... 






Hierna was het tijd voor het echte werk. Eerst naar 'Te Whakareware-watanga o te Ope Taua a Wahiao' oftewel 'Whaka'. Dit is een heus Maorisch dorpje (ze wonen er nog), midden tussen de thermische activiteit. Erg indrukwekkend om hier rond te lopen met oa een geiser die zo'n 20 keer per dag actief is en al spuitend hoogtes bereikt van rond de 30 meter. De geur was trouwens af en toe echt niet te harden, je zou er maar wonen. 










En natuurlijk hebben we ook een traditioneel bereid maiskolfje gegeten...



De volgende activiteit op ons programma was Hells gate. Dusdanig indrukwekkend dat Rinze zelfs nog wat herinneringen had van zijn vorige bezoek in 1988.





Ook deze keer was het prachtig. Hierna konden we met een gerust hart Rotorua en de rotte eieren achter ons laten.

De camper bevalt ondertussen erg goed. Het is heel fijn om altijd alles bij je te hebben en we worden steeds handiger in het spotten van de mooie plekjes. Mare slaapt in de alkoof (dat moesten wij de eerste keer ook even opzoeken). Met tent en al, want dat is best ruim. Er zitten heel handig gordijntjes (en een veiligheidsnet) voor, zodat we in en uit kunnen lopen terwijl ze slaapt. Daarnaast heeft Mare het fenomeen speeltuin ontdekt. Dat kamperen vindt ze wel wat...







 

Een aantal dagen later was het tijd voor iets heel anders. Na een aardig bezoekje aan de Glowworm cave (vooral heel duur voor 10 minuten naar gloeiende wormen kijken (die ook nog eens geen echte wormen zijn)) bleek 'ineens' het national park Tongariro op de route te liggen. Een heuse World Heritage site. Wat een gaaf en ruig gebied zeg.









Iemand Mount Doom al herkend?

Ivm de reeds geboekte overtocht naar het Zuideiland hadden we één echte dag in Wellington, de hoofdstad van NZ. Een erg leuke dag want het is een hele fijne stad met een lekkere vibe. Uiteraard zal het mooie weer zeker mee hebben gespeeld.







Vanwege de zon worden we trouwens gewaarschuwd fors zonnebrand te smeren. De UV-factor is hier vele malen hoger dan in NL. Als uitsmuiter de oorzaak hiervan. Ten eerste is de ozonlaag boven NZ dunner. Ten tweede is hier veel minder luchtvervuiling, waardoor minder UV uit de lucht gefilterd wordt. Jaja, luchtvervuiling heeft blijkbaar ook een positieve kant. Tot slot staat de aarde in de zomermaanden van NZ dichter bij de zon dan bv het Middellandse zeegebied in onze zomer. Dit vanwege de draaiing van de aarde om de zon. Zo, weer wat geleerd...

donderdag 10 januari 2013

De feestdagen

Kerst op de Cooks was raar. Aan de bewoners lag het niet: iedereen liep al dagen rond met kerstmutsen. Verder overal kerstbomen, -muziek en andere -versiering. Maar I'm dreaming of a white christmas, frosty the snowman en nepbomen (omdat de echte het hier niet overleven) slaan bij ons moeilijk aan als het buiten een kleine 30 graden is. Maar jullie hoeven zeker geen medelijden met ons te hebben, we hebben een heerlijk rustig dagje gehad en zijn lekker uit eten geweest.

De nacht van tweede kerstdag (hier geen kerstdag maar boxing day) vlogen we door. De vlucht duurde slechts 4 uur, maar wat hadden wij een brakke vluchttijden zeg. Het vliegtuig vertrok pas (of al) om 01:30. De ratio hierachter snappen we nog steeds niet. Er zijn nauwelijks vluchten vanaf Raro en Auckland is ook geen superhub. Je krijgt iig nauwelijks slaap, want als het eten (...) op is, moet je nog maar twee uur. Twijfelachtig hoogtepunt was het veiligheidsfilmpje van Air New Zealand waarin....Hobbits de hoofdrol speelden. Jaja Lord of the Rings is hier opgenomen en dat zullen we weten ook. 

Een dag later kwamen we aan (we zullen jullie onze filosofieën over de datumgrens besparen). Op de airport direct de huurauto opgehaald en richting het noorden vertrokken. Halverwege wel even een powernapje gedaan, we zaten echt te knikkebollen. We sliepen in Whangarei, niet heel bijzonder maar hiervandaan zijn we naar de Bay of Islands geweest. Een baai met bijna 150 eilandjes. Die kun je natuurlijk het best vanaf het water zien, dus we zijn meegegaan met een tour. 






De baai barst van de dolfijnen, die het leuk vinden om om de boot heen te zwemmen en te springen, heel cool!




En natuurlijk moest onze boot ook nog even door deze 'hole in the rock'.



Gezien onze forse boot nog best spannend.

Na 2 dagen in het noorden was het bijna Oud en Nieuw. Dat gingen we in Auckland vieren. Om goed van het vuurwerk te kunnen genieten had Caren al in juni een schitterend appartement gereserveerd met uitzicht op het centrum van Auckland en met de ferry om de hoek. Extra blij waren we met de wasmachine/droger. Na de laundry days op de Aranui hadden we niet meer echt gewassen. Het was dus hoognodig!
Onderweg nog wel even een tussenstop gemaakt bij de Dutch Deli die we op de heenweg, ondanks onze slaperige hoofden, hadden gespot. Drop, pepernoten en vlokken ingeslagen! Mmm. (Helaas wil Mare nu de hele tijd vlokken op brood en zijn ze alweer bijna op).

Auckland was een heerlijk grote stad na al die kleine eilandjes. We konden de Starbucksverleiding in ieder geval niet weerstaan... Oudejaarsdag hebben we de Sky Tower bezocht, het hoogste gebouw van het zuidelijk halfrond, en die avond het toneel van een spetterende vuurwerkshow. Ten minste, dat dachten we...



















Stipt om 12 uur stonden we op een prachtplek, klaar voor de show. Die bleek na vijf minuten alweer afgelopen! Net lang genoeg om elkaar gelukkig nieuwjaar te zoenen en een foto te maken. We konden er wel om lachen en zijn lekker weer naar binnen gegaan. Want hoewel het hier heel mooi weer is, zijn de avonden fris (we missen de zwoele eilandavonden wel een beetje).

2 januari konden we onze camper ophalen. Daar hadden we echt zin in. Voor het eerst met een camper op pad! Omdat we hadden gemist dat 2 januari ook een feestdag was kwamen we iets later dan gepland bij Apollo aan. Eenmaal daar bleek dat onze camper nog niet binnen was en dat het ook nog wel even zou duren. Enigszins teleurgesteld hebben we ons toen af laten zetten bij een winkelcentrum zodat we konden lunchen en boodschappen doen. Bij terugkomst hoorden we dat we niet alleen een dag huur terugkregen, maar ook met een upgrade op pad mochten. En dus zitten we nu met z'n drietjes in een camper voor zes!! volwassenen. Stiekem best lekker omdat we nu ons bed niet meer om hoeven te bouwen om een tafel te krijgen.





Volgende keer alles over onze avonturen met de camper...

Landkaart Nederland

Landkaart Thailand

Landkaart India

Landkaart Cambodja

Landkaart Laos

Landkaart China

Kaart Yunnan

Hier nog een kaartje met iets meer detail.

Landkaart Vietnam

Landkaart Filipijnen

Landkaart Australië

Landkaart Frans-Polynesië

Landkaart Chili

Landkaart Peru

Landkaart Argentinië