Thai(pan)land

Na de extra nieuwsflits vanwege al onze 'oranje-avonturen' nu weer een gewoon reisverslag, waarbij we maar weer eens beginnen met de ophemeling van Jetairways waarmee we vanuit Mumbai naar Bangkok vlogen. Er was dit keer een extra voordeel om met deze maatschappij te kunnen vliegen... We konden eindelijk het einde van de films bekijken die we tijdens onze Bangkok-Calcutta-vlucht niet af hadden kunnen zien! Jaja, tijdens zo'n wereldreis leer je toch de kleine dingen in het leven waarderen, haha.

Na India was Bangkok een kleine verademing. Heerlijk schoon en stil. Nadat we in het hotel lekker hadden bijgeslapen (het was een nachtvlucht), zijn we linea recta naar onze favoriete mall gesneld. Eerst langs de Starbucks voor een tall latte en vervolgens langs de Burger King voor een dubbele Whopper (Rinze had ondertussen al 3 weken geen vlees meer gegeten, een absoluut record dat hij liever niet had gevestigd.). Verder zijn we die avond nog naar de bios geweest, wat in Thailand een grappige ervaring bleek te zijn. Vlak voor de hoofdfilm wordt namelijk eerst het Thaise volkslied en een filmpje met de Thaise koning gedraaid. Op dit moment schoot elke bezoeker uit zijn luie stoel omhoog, want het is hier echt not done om te blijven zitten tijdens het volkslied. Is het koningshuis in Nederland al populair, hier in Thailand gaat het nog veel verder. Werkelijk overal hangen foto's van de beste man en zijn vrouw.
Voor degenen die het nog niet wisten: Indiana Jones is geen aanrader.

Na wat daagjes bijkomen stonden we 's morgens (best wel vroeg) wederom op het vliegveld van Bangkok. Dit keer niet om te vertrekken, maar om Maartje en Sam op te halen! Heel erg leuk om elkaar weer te zien en lekker bij te kunnen kletsen!! Bovendien hadden ze niet alleen een hele stapel kranten en tijdschriften mee genomen, maar ook: dropjes, lekkerlekker!

Zonder rekening te houden met hun jetlag, zijn we die dag meteen op pad gegaan. Eerst maar weer even langs de Starbucks (slecht he?!) voor een shotje cafeine. Daarna was het toch echt tijd voor een culturele activiteit; een bezoekje aan de Grand Palace. Caren had volgens de beveiliging een te korte broek aan en moest dus een sarong lenen.



De Grand Palace was vroeger de woning van de koning, tegenwoordig wordt het vooral gebruikt voor ceremoniele doeleinden, zoals het ontvangen van staatshoofden enzo. Dit hele complex bestond natuurlijk uit allerlei mooie tempels en gebouwen en er was zelfs een miniatuur versie van Angkor Wat.







Omdat we op de een of andere manier wat laat waren begonnen was hierna alles dicht. Dit vonden wij eigenlijk allevier een uitermate goed excuus om snel de kroeg in te duiken en ons te storten op onze favoriete hobby, te weten Taipan! Voor de Taipanleken onder jullie: dit is een superleuk kaartspel dat je, in tegenstelling tot andere kaartspelen, oneindig vaak kunt spelen en dat dan toch leuk blijft...

De volgende dag zijn we door Chinatown geslenterd, hebben we een stukje met de ferry gevaren en zijn we geeindigd op Khoa San Road voor een hapje en een drankje.

Om ervoor te zorgen dat de jetlag van Maartje en Sam zo snel mogelijk over zou gaan, zijn we 's avonds nog een potje gaan discobowlen in -waar anders- de MBK. Wij vermoeden trouwens dat je in Thailand niet anders kunt dan discobowlen. Dit neemt echter niet weg dat zelfs dit (met een beetje goede wil) onder de noemer culturele ervaring geschoven zou kunnen worden. We waren namelijk de enige toeristen in deze verder volledig Thaise aangelegenheid.

Omdat Bangkok nogal centraal ligt, reizen we logischerwijs een aantal keren via Bangkok. Daarom besloten we om na twee dagen door te gaan en de andere sights te bewaren voor de volgende ke(e)r(en). Eerst maar eens richting het Noorden. De trein bleek heel geavanceerde draaibare stoelen te bevatten, waardoor we een prima Taipanopstelling konden creeren.

Net voor vertrek bleek dat je in Thailand trouwens ook best je haar op het station kunt wassen...



Onze eerste bestemming, Phitsanulok, was een slaperig stadje aan de rivier. 's Nachts bleek het toch niet zo mak als we dachten; het enige nog openzijnde restaurant bleek tevens de lokale gogo-bar te zijn! Erg interessant om dat eens van dichtbij te kunnen observeren. We vroegen ons ten zeerste af waar al die dames in vredesnaam vandaan kwamen, het waren er zo ontzettend veel. Op een gegeven moment stonden ze met zijn allen op het podiumpje te dansen en kon je als klant een dame naar keuze uitzoeken. Die kreeg dan vervolgens een slinger om, wel zo duidelijk. Wat we vooral opvallend vonden, is dat de volledige klandizie uit Aziatische mannen bestond.
Dit sluit overigens wel aan bij de informatie in onze reisgids. Deze stelt namelijk dat slechts 5% van de sex-industrie door Westerse mannen in stand wordt gehouden. Die Thaise mannen moet je dus blijkbaar niet onderschatten...

De reden van ons bezoek aan Phitsanulok was natuurlijk van meer integere aard. We wilden namelijk vanuit hier Sukothai, de vroegere hoofdstad van het Thaise koninkrijk, bezoeken. Na aankomst in Sukothai kwamen we al snel in een enorme regenbui terecht. Gelukkig konden we nog net op tijd een goed schuilplaatsje vinden.



Omdat we al wat aan de late kant waren, hadden we iets te weinig tijd waardoor we wel heel erg snel langs de bezienswaardigheden moesten. Uiteindelijk hebben we gelukkig nog wel de mooiste tempels kunnen zien.





Hierna gingen we op pad naar Chiang Mai, waar we zo grensverleggend bezig zijn geweest dat we daar wel weer een heel blog aan kunnen (zullen) wijden.