zondag 13 april 2008

Tempels en Tuben

Met het oversteken van de grens naar Laos zijn we officieel aan de laatste 3 maanden van onze reis begonnen. Daarmee komt het 'echte' leven weer een stuk dichterbij, maar gelukkig hebben we ook daar best wel weer zin in. Dat neemt overigens niet weg dat we ook nog heel veel zin hebben in de komende periode. Volgens de huidige planning gaan we inclusief Laos nog 4 landen bezoeken, dus genoeg te doen!!

Nu Laos. Bij het inlezen kwamen we er (pas) achter dat Laos communistisch is! En we hadden ons er nog wel zo op verheugd om eindelijk verlost te zijn van de Chinese communistische censuur. Dat laatste bleek gelukkig inderdaad typisch Chinees want in Laos mag weer (bijna) alles. Bij binnenkomst bleek direct dat Laos een stuk armer is dan Zuid-China (wat zelf ook weer 1 van armste provincies in China is). Zo zagen we tijdens de busrit dat hele families in houten hutjes langs de kant van de weg wonen. Afgezien van de steden en grotere dorpen blijkt dit eigenlijk overal in Laos het geval te zijn. Het landschap tijdens deze (eindeloze) tocht was trouwens echt fantastisch mooi.
Verder is Laos Buddhistisch en dat merk je. Zo zijn er in Luang Prabang, de vroegere hoofdstad en onze eerste stop, een grote hoeveelheid schitterende tempels te bezoeken waar diverse monniken in mooie oranje gewaden rondlopen.





Erg grappig om te zien dat de monniken wel met hun tijd zijn meegegaan. Zo zien we ze regelmatig mobiel bellen en internetten. En onderstaande monnik was ook wel te porren voor een tv-interview.



De eerste avond was het nog wel even spannend omdat de enige twee aanwezige pinautomaten niet werkten. Hoe lang zouden we het eigenlijk volhouden op ons stapeltje dollars?? Gelukkig bleek het probleem de volgende ochtend gewoon opgelost en hebben we maar meteen 2,1 miljoen Kip gepind. 2,1 miljoen?!? Ja inderdaad, en ondanks het feit dat dit 'slechts' gelijk is aan 150 Euro kunnen we er hier wel 5 volle dagen goed van leven. Kip?!? Yep, dat is de officiële munteenheid hier. En ja inderdaad, hiermee maken we nu nog steeds alle voor de hand liggende grappen die we kunnen verzinnen.

Luang Prabang was echt een supermooi plaatsje met naast de tempels ook gezellige straatjes en heerlijke bakkertjes! Laos is een voormalige Franse kolonie, dus overal kun je croissantjes en cafe au lait krijgen, helemaal prima.




Na een paar dagen tempels en cultuur zijn we door gegaan naar Vang Vieng. En dat was wederom een hele verandering van omgeving. Dit plaatsje is namelijk supertoeristisch. Zo zitten bepaalde restaurants elke ochtend en avond vol met westerse toeristen. Op zich natuurlijk niet zo erg, ware het niet dat het vooral die restaurants zijn waar de hele dag afleveringen van "Friends" (inderdaad de tv-serie) te zien zijn!

Na wat rondwandelen was het tijd voor de grote trekpleister van Vang Vieng. Je huurt een tube (binnenband van een vrachtwagen) en laat je vervolgens zo'n 12 km verderop afzetten. Vanaf hier spring je in de rivier en laat je je terugdrijven naar het dorp. Tenminste dat dachten wij in eerste instantie...
Na ongeveer 50 meter is daar namelijk al de eerste kroeg waar je middels touwen en bamboestokken naar binnen wordt 'gehengeld'. Bij zo'n kroeg staat de muziek lekker hard, kan je heerlijke alcoholische drankjes kopen en worden er diverse shooters uitgedeeld. Daarnaast heeft elke kroeg tenminste 1 enorme stellage gebouwd waarvandaan je -al stuntend- jezelf in het water kunt doen belanden. Soms middels een enorme schommel, soms middels een kabelbaan en soms gewoon springend. Deze stellages waren minimaal 5 meter hoog, anders is er niets aan natuurlijk, ook al is het niet altijd precies duidelijk hoe diep het water is! Gelukkig vloeide de alcohol rijkelijk, waardoor het gevaar voor velen niet zo zichtbaar (meer) was.
Na de eerste kroeg (waar de stellage waar we op stonden ook nog inzakte...) kwam zo'n 10 meter verder alweer de tweede kroeg, en weer 20 meter verder de volgende... etc.etc. Eigenlijk ging het vooral om de eerste 500 meter en na dit stuk liet het merendeel van de mensen zich middels de tuktuk maar weer terugbrengen naar het dorp. In het donker kun je natuurlijk niet meer tuben...

We horen jullie denken, 'daar zijn ze toch veel te oud voor?'. Inderdaad, maar we kwamen heel toevallig de Bredase Karlijn uit Vietnam tegen, die op het punt stond om te gaan tuben. Dus met 6 Nederlanders en 2 Australiers hebben we onszelf dan ook vol de tubende kroegentocht ingestort, waarbij we zo'n beetje elk barretje hebben aangedaan. Het was werkelijk helemaal te gek!! En na de derde bar viel het volgens Rinze eigenlijk ook wel mee met het gevaar van die 'reuze' stellages waar je vanaf kon springen/duiken. En ach, misschien begon het net een beetje te schemeren toen we met zijn allen in de tuktuk terug naar het dorp stapten...
In het dorpje verder doorgefeest in de Smiley bar, waar Caren nog de mojito in een bucket (een soort van kinderemmertje) uit heeft geprobeerd (eigenlijk helemaal niet verkeerd). Je moest hier trouwens wel opletten wat je bestelde: als er 'happy' voorstond, betekende dit dat er in meer of mindere mate paddos in je pizza, shake of wat dan ook zaten en de buckets wodka Red Bull die we dronken, bevatten Laotiaanse Red Bull (met amfetamine!?).

De volgende ochtend eerst maar even lekker uitgeslapen. En 's middags? 's Middags zijn we natuurlijk gewoon weer gaan tuben! Nu overigens met zijn tweeën en omdat we ons toch enigszins katerig voelden, hebben we deze keer maar niet al te veel kroegjes aangedaan en zijn we in zo'n twee uur helemaal naar het dorpje terug getubed. Om daar vervolgens in een hangmat bij te komen van alle emotie...

Helaas geen fotos van dit alles, want die staan op ons wegwerponderwatercameraatje. Ach, we vermoeden dat ze waarschijnlijk de zelfopgelegde webcensuur toch niet halen.
Dan maar wat fotootjes van Vang Vieng zelf.




Na al dit bruisen was het tijd voor de hoofdstad Vientiane. Na een behoorlijke busreis hebben we na best wel lang zoeken een hotelletje gevonden. Beetje jammer dat er geen raam naar buiten in onze kamer zat, maar het was er wel goed schoon. Dat mocht ook wel want met 12 dollar per nacht was dit hotel 2,5 keer zo duur als ons vorige hotel!! Waar je al niet aan gewend kunt raken. Hier hebben we een mooie stadswandeling gemaakt waarbij we wederom langs diverse tempels zijn gekomen.




Naast de tempels kwamen we ook ineens onderstaand gebouw tegen, een soort van Laotiaanse Arc de Triomphe.



De reisgids wist het volgende verhaal te vertellen. De overheid had cement ingekocht voor een nieuwe landingsbaan op het vliegveld toen ze ineens bedachten dat ze liever een monument wilden hebben. Dit is dan ook de reden dat het door de locals ook wel eens de verticale airstrip wordt genoemd...
Gelukkig konden we er ook nog in.



Vervolgens op naar het belangrijkste icoon van Laos, de Pha That Luang. En inderdaad hij was erg indrukwekkend.



Verder is het hier nogal heet! De temperatuur zit zo tegen de 40 graden aan, maar we mogen natuurlijk niet klagen. Nadat Rinze tevergeefs op buddhistische wijze om regen heeft gevraagd, zijn we maar een dagje gaan zwemmen in het meest luxe hotel van Vientiane, veel beter!!

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Leuk om jullie avonturen te lezen! Heb nu alweer zin om volgend jaar zelf ook weer te gaan. Wel prettig trouwens dat ze nu ook een pinautomaat in Luang Prabang hebben, dat was vorig jaar niet het geval...

Groetjes, Marloes

Anoniem zei

Ik wil ook tuben!!!!!!!!!
groetjes,
Rick

Anoniem zei

Lieve wereldreizigers,
Wat een grappig verhaal! Fantastisch dat tuben. Dat wil ik ook!!! En tja, die buckets he... Fijn dat jullie het zo naar je zin hebben.

Ik heb de kaartjes over de malaria gebieden opgevraagd. Ze hebben ze alleen niet digitaal, maar probeer ze wel in te scannen of een goede uitleg te geven. Jullie horen van mij!
liefs, Sabine

Anoniem zei

Beste Rinze en Caren,

Fantastisch om te horen dat het nog steeds allemaal spannend en geweldig is. Mijn vrienden uit Utrecht volgen jullie belevenissen ook al een tijdje aangezien zij eind dit jaar ook op wereldreis gaan. Erg boeiend. Enfin, ik vertrek zelf over twee maanden uit Parijs, waarschijnlijk terug naar Madrid maar daar moet ik de komende weken nog hard over nadenken. Geniet van jullie drie laatste maanden en tot ziens in Nederland!

Liefs,

Jorrit

Landkaart Nederland

Landkaart Thailand

Landkaart India

Landkaart Cambodja

Landkaart Laos

Landkaart China

Kaart Yunnan

Hier nog een kaartje met iets meer detail.

Landkaart Vietnam

Landkaart Filipijnen

Landkaart Australië

Landkaart Frans-Polynesië

Landkaart Chili

Landkaart Peru

Landkaart Argentinië