Rapa Nui

Oftewel ´Grote Rots´ in het Polynesisch, beter bekend als Isla de Pascua. Paaseiland dus, (her)ontdekt tijdens Pasen, door een Nederlander notabene. Eén van ´s werelds meest afgelegen plekjes (je vraagt je ook echt af hoe hier in vredesnaam mensen terecht zijn gekomen) en een plaats waar wij altijd al heel graag wilden.

Het begon direct al goed met onze Lan Chili vlucht. Elke stoel had zijn eigen beeldscherm en een eigen afstandsbediening waarmee je kon kiezen uit een twintigtal films en tv-series waarbij je naar hartelust kon pauzeren en vooruit of achteruit spoelen. Verder konden er natuurlijk ook spelletjes gespeeld worden en bij het schaken kon de tegenstander een andere passagier uit het vliegtuig zijn! Helaas durfde niemand de uitdaging aan.

Verder was het grappig om de route via het scherm te volgen. Paaseiland ligt zo afgelegen dat je op een gegeven moment echt alleen maar water ziet. Heel apart.

Op internet hadden we camping Mihinoa gevonden wat er echt superleuk uitzag en waar ze ook kamers verhuurden. Bij aankomst op het vliegveld bleken ze heel handig een eigen stand te hebben. We konden dus meteen meerijden. We vonden het direct een heeeel mooi plekje met werkelijk een geweldig uitzicht over de zee. En ook na zo´n beetje het hele eiland te hebben verkend, waren we nog steeds van mening dat we echt het mooiste plekje gevonden hadden. Niet slecht toch?

Elke ochtend en avond zaten we onder onderstaand afdak te eten. De camping trekt bijzonder veel leuke mensen en vaak zaten we dus gezellig met iedereen te kletsen. Vooral toen we twee Nederlandse dames uit Leiden ontmoetten bleek de wereld (op een leuke manier) weer bijzonder klein te zijn.

Omdat het eiland zo afgelegen (meer dan 5000 km van het Chileense vasteland) ligt, is het voor zijn bevoorrading grotendeels afhankelijk van het vliegtuig. Nadat deze geland is, wordt de ´grote´ supermarkt dan ook opnieuw bevoorraad en als om 17:00 uur de deuren weer opengaan staan alle locals (en wij natuurlijk ook) te wachten om naar binnen te mogen zodat we vooral weer wat versproducten konden kopen. Als er bananen, courgettes of flessen cola light waren moest je toeslaan. En dan hadden wij ook nog geluk, want ongeveer drie dagen na onze aankomst, kwam ook het containerschip van het vasteland aan met allerlei nieuwe producten. Het duurde even om dit schip met twee kleine bootjes uit te laden (er is natuurlijk geen kade om aan te leggen), maar we zagen de supermarkt langzaam vollopen en hadden inmiddels ook al diverse gloednieuwe auto´s, scooters en busjes gespot... We vonden het alleen zo extreem inefficiënt om dat grote schip met die twee kleine bootjes uit te laden. Toen we hierover aan de praat raakten met de mevrouw van ons kleine supermarktje kwamen we erachter dat dat schip slechts drie (!!) keer per jaar langskomt. Stel je voor: nieuwe autos, fietsen, ramen, gasflessen(!), meubels, wasmachines, benzine enzovoorts, alles kun je slechts eens in de vier maanden kopen. En dan maar hopen dat het schip niet al vertrokken is. Echt bizar.

Naast de grote supermarkt heb je dus ook diverse kleine supermarkten. Hier bestaat ongeveer 95% van het assortiment uit producten die ook in de grote supermarkt liggen. Uiteraard tegen 150% van de prijs. Na twee weken op het eiland herkenden we gewoon de eigenaren van de kleine supermarkten die in de grote boodschappen doen en ze vervolgens in hun eigen winkel neerleggen. Uiteindelijk ging het ons om die laatste 5%, want dit zijn de lekkere sausjes en smaakmakers die bij de grote supermarkt snel uitverkocht zijn.

Maar goed, genoeg over ons leventje hier. Het eiland zelf is namelijk echt betoverend. In tegenstelling tot wat wij dachten zijn er heel veel beelden (´moai´) op dit eiland. Eén van de eerste dagen hebben we dan ook een scooter gehuurd om het hele eiland (het is maar 160 vierkante kilometer groot) rond te rijden.

Al snel kwamen we aan bij de vulkaan waar de moai daadwerkelijk uit de rotsen werden gehakt. Niemand weet precies waarom ze werden gemaakt wat natuurlijk alleen maar bijdraagt aan het mysterie. Hier stonden in ieder geval diverse moai die af waren, maar er waren ook veel moai die in diverse stadia nog vast zaten in de rotsen. Het leek net alsof de eilandbewoners ineens gestopt waren met het maken van de moai.



Hierna kwamen we al snel aan bij de 15 staande moai (Ahu Tongariki, na 2 weken kunnen we eindelijk alle namen onthouden en uitspreken).

Na een, deze keer, kort bezoekje aan een schitterend strandje zat ons eerste rondje eiland erop.

Na het huren van deze scooter hebben we besloten dat we dit in verband met de verzekering niet nog een keer wilden doen. Toen we de verhuurder namelijk vroegen hoe het zat met de verzekering zei hij 'no hay, entonces manejar muy tranquilo', oftewel die is er niet, dus doe maar heel voorzichtig.

Nu dekt onze eigen verzekering ook wel wat, waaronder diverse gevaarlijke sporten zoals paragliden, skispringen, parachutespringen, bungee jumping, etc. , maar ze betalen slechts 25% letselschade uit als er iets gebeurt op een scooter of motor. Dit leert ons dat je ten eerste maar weinig krijgt als er wat gebeurt en ten tweede dat er waarschijnlijk heel veel gebeurt.

Voor ons volgende rondje eiland hebben we dan ook maar een auto gehuurd.

Naast onze rondjes eiland hebben we diverse wandelingen gemaakt. Het weer was namelijk fantastisch om te wandelen. Lekker in een t-shirtje, niet te warm, niet te koud, maar wel goed insmeren, want na een klein uurtje op het strand had Rinze zijn onderbenen goed verbrand. Verder is het wandelen bijzonder, omdat je eigenlijk maar heel weinig andere toeristen tegenkomt, de mensen verspreiden zich op de een of andere manier goed over het eiland zodat je sites vaak echt helemaal voor jezelf hebt.

Een beetje samenvattend. Hoewel je de hoogtepunten op het eiland in ongeveer 4 dagen kunt zien hebben wij werkelijk genoten van onze twee weken op het magische Paaseiland.

Inmiddels zijn we in Frans-Polynesië, wat werkelijk prachtig is, maar ongelofelijk duur. Samen met Japan het duurste land ter wereld. Het internetten kost 8 euro per uur, dus voorlopig geen updates. Geniet van de rust, doen wij dat ook.

Tot slot nog wat mooie foto s