donderdag 18 oktober 2007

Inka´s

In Puno hadden we besloten om onszelf te trakteren en dus met de (hoe kan het ook anders) Inka Express naar Cusco te reizen. Deze busmaatschappij brengt je niet alleen van A naar B, maar maakt onderweg ook nog een vijftal stops bij toeristische trekpleisters. Echt van die plekken waar wij anders niet zouden komen, omdat ze niet met openbaar vervoer te bereiken zijn óf te ver van de steden af liggen.
Wel grappig om een keer mee te maken, zo georganiseerd met een groep toeristen reizen. Het heeft duidelijk z´n voor- en z´n nadelen. Leuk dat je op plekken komt die moeilijk te bereiken zijn, minder leuk dat je die plekken nooit voor jezelf alleen hebt. Op een gegeven moment stopten we steeds met 4 touringbussen tegelijk bij dezelfde bezienswaardigheid. Dat was wel een beetje veel van het goede. Verder stop je wanneer de reisleider het wil, maar ja als we met het gewone openbare vervoer reizen hebben we eigenlijk ook niet echt een keuze. Wat wel weer een duidelijk voordeel is, is dat er altijd een gids bij is die veel van alles afweet en er, in ons geval, erg goed over kon vertellen.





´s Avonds kwamen we aan in de stad van de Inka´s (Cusco dus). Omdat we laat aan zouden komen hadden we de hostelmeneer in Puno gevraagd of ie nog tips had voor Cusco. Hij zou voor ons een kamer reserveren. Eenmaal in Cusco aangekomen bleek dat er gewoon mensen van het hostel ons op kwamen halen, heeeeeel relaxed! Sowieso waren wij al helemaal gecharmeerd van Cusco, echt een super leuke stad. Mooie gebouwen, gezellige sfeer en allemaal van die kleine steegjes waar je in kan verdwalen. Ons hostel lag wel halverwege de berg, oftewel veel traplopen voor een stad die toch nog steeds op zo´n 3000 meter hoogte ligt. Gelukkig was het, na onze hoogtetraining in Puno (3800 meter), voor ons een relatief appeltje-eitje. Een bijkomend, maar niet onbelangrijk, voordeel van al die trappen was dat we hierdoor wel een fantastisch uitzicht hadden vanuit onze kamer en vanaf het dakterras, waar we iedere ochtend uitgebreid een heerlijk ontbijtje opsmikkelden. Echt prima geregeld dus.





De eerste dag hebben we wat gesightseed in de stad zelf en vervolgens gingen we onze trip naar de Machu Picchu regelen (voor veel mensen toch de reden om überhaupt naar Peru te gaan...). Het Inka pad lopen zat er voor ons echter niet in. Ten eerste hadden we dat ongeveer een half jaar geleden al moeten regelen en ten tweede zaten we eigenlijk een beetje in tijdnood (ja we weten het; dat klinkt vreemd als je een jaar op reis gaat). Met de trein dus, overigens de enige andere manier waarop je de MP kan bereiken. De trein, maar ook de entree is werkelijk absurd duur en volledig buiten proporties ten opzichte van de overige prijzen in Peru. Maar goed, je betaalt het toch wel.

Omdat veel mensen op één dag heen en weer gaan is het van 10 tot 15 uur heel druk. Daarom hadden wij besloten dat we 1 nachtje wilden gaan slapen in Machu Picchu Pueblo (Aguas Calientes), waarna we ´s ochtends vroeg voor alle drukte de MP zouden kunnen bezoeken, om daarna terug te reizen naar Cusco. Leuk bedacht, totdat bleek dat de trein echt bomvol zat en we dus mazzel hadden dat we een kaartje konden bemachtigen. Uiteindelijk hadden we op korte termijn maar één mogelijkheid waarbij we toch nog een nachtje zouden slapen in MP Pueblo, pfew. We moesten dan wel een ochtendtrein (9 uur) heen nemen en de volgende dag een ochtendtrein terug. Hierdoor moesten we direct na aankomst de MP al op. Een klein ander probleem was dat de trein niet vanuit Cusco zelf vertrok, maar vanuit een ander plaatsje dat 1 1/2 uur rijden verderop lag. Omdat we het al helemaal mis zagen gaan met lokaal vervoer, hebben we via ons hostel maar een taxi geregeld. Met een Zwitserse en een Nederlander (ook in Groningen gestudeerd, altijd leuk) richting trein gegaan. Eenmaal aangekomen, dachten wij eerst nog even relaxed te gaan lunchen met zijn vieren voordat we daadwerkelijk de MP op zouden gaan. Caren ging alvast kaartjes kopen voor de bus, toen ineens bleek dat de laatste bus al binnen een half uur zou gaan. Paniek! Geen lunch dus en meteen omhoog.

Eenmaal bovenop de MP was deze natuurlijk prachtig. Erg bijzonder om de MP eindelijk eens in het echt te zien. We hadden ook erg veel geluk met het weer, meestal is het bewolkt, maar bij ons scheen de zon. Het was bij aankomst inderdaad ongelofelijk druk en wij stonden nog steeds een beetje te veel in de racestand door al het gehaast die ochtend. Gelukkig hadden we leesboeken meegenomen en hebben we dus eerst wat zitten lezen zodat we later op een rustiger tijdstip echt konden genieten van de MP en omgeving. We konden ons wel goed voorstellen dat het opdoemen van de MP na het lopen van het Inka pad echt zo´n magisch moment is (na 5 dagen lopen door de jungle ben je überhaupt blij als je wat ziet en dat blijkt dan ook nog eens de MP te zijn).







Verder grappig om te vertellen dat de Peruvianen dankbaar gebruik van het merk ´Inka´. Zo zijn er overal Inka hotels en Inka menu´s te verkrijgen en de hele natie is werkelijk verslaafd aan Inka Cola (officieel: Inca Kola). Geen cola, maar een soort van fluoriscerend geel drankje dat naar bubblegum smaakt (echt waar! we hebben het geprobeerd).

Tot slot nog wat Peruviaanse vrouwen, omdat vooral deze er zo karakteristiek uitzien.

1 opmerking:

Anoniem zei

I usually check my e-mail at lunch and when there is a 'Feedblitz' my day can't get any better! Interesting stories, fantastic photo's - it's as though I'm travelling with you both. Cato

Landkaart Nederland

Landkaart Thailand

Landkaart India

Landkaart Cambodja

Landkaart Laos

Landkaart China

Kaart Yunnan

Hier nog een kaartje met iets meer detail.

Landkaart Vietnam

Landkaart Filipijnen

Landkaart Australië

Landkaart Frans-Polynesië

Landkaart Chili

Landkaart Peru

Landkaart Argentinië