woensdag 29 augustus 2007

El fin del Mundo

Zo wordt Ushuaia ook regelmatig genoemd. En inderdaad, na een 30 uur durende busreis, waarbij we de laatste 15 uur in een aftanse bus doorbrachten, 2 keer de grens over zijn gegaan (dus 4 keer de bus uit), ook nog een veerpont hebben genomen en door werkelijk de middle of nowhere reden, hadden ook wij inderdaad het gevoel dat we ons aan ´het einde van de wereld´ bevonden.



Omdat we allebei nogal moe en een beetje verkouden waren, hadden we besloten om een lekker luxe hotel te nemen, dus eigen verwarming, lekker heet water, heerlijk schoon en inclusief ontbijtje.

Ushuaia is 's werelds meest zuidelijke stad. Er liggen nog wel wat dorpjes zuidelijker, maar die zijn echt aanzienlijk lastiger om te bezoeken omdat je dan met het vliegtuig of de boot moet gaan. Het allerzuidelijkste punt is Kaap Hoorn, dat je natuurlijk vanuit historisch besef zou kunnen willen bezoeken. Deze kaap is namelijk in 1616 door Willem Corneliszoon Schouten ontdekt (voor het eerst beschreven) en vernoemd naar zijn geboorteplaats in Nederland. Helaas is het niet helemaal goed gegaan met de vertaling naar het Spaans en staat de kaap hier bekend als ´Cabo de Hornos´, oftewel de Kaap van de Ovens.....

Wat is er dan zoal te doen in Ushuaia? Eigenlijk nog best wel veel. Zo zijn we een dagje gaan wandelen in een mooi natuurpark met schitterende vergezichten, waar we echt helemaal alleen rondliepen.





Verder hebben we een boottocht gemaakt over het Beagle kanaal, waarbij we o.a. uitleg kregen over de oorspronkelijke bewoners die in ditzelfde gebied in hun blote kont rondliepen. Dit hielden ze goed vol door zich helemaal in te smeren met zeehondenvet.... en natuurlijk hebben wij ook diverse zeehonden en aalscholvers gezien.





Verder zijn we nog een dagje de bergen in gegaan, daar konden we met een stoeltjeslift naar boven om een stukje te wandelen (in een halve meter sneeuw) en te genieten van het uitzicht. Er liggen trouwens echt allerlei fantastische ski-pistes in dit gebied. Wij hebben er alleen nog geen gebruik van gemaakt, we vonden onszelf na één weekendje winterberg nog net niet geoefend genoeg om hier de piste op te gaan. We hebben namelijk nogal wat reisplannen voor de komende periode...



Tja, en zoals ook weer uit iedere 24 blijkt: de cliffhanger is spannender dan de aflevering zelf, maar je blijft toch kijken...




dinsdag 21 augustus 2007

Walvis

Dit keer was de bestemming Puerto Madryn, de uitvalsbasis voor Peninsula Valdes (PV), wat in Argentinië hét oord is om walvissen te spotten. De walvissen komen naar de baaien rond PV om jonkies te krijgen en te zogen, omdat het water er nu zo lekker rustig en warm is (?). Voor de walviskenners onder jullie: het gaat hierbij om de southern right whale. Omdat onze walviskennis wat verouderd was, zijn wij eerst nog naar het ecocentre geweest en zijn we nu dus weer helemaal up-to-date wat betreft de walvis (en de orka, zeehond, aalscholver, pinguin, etcetc.).

Van te voren maakten we ons nog een beetje zorgen of we uberhaupt wel een walvis zouden zien. Je weet maar nooit. Deze angst bleek behoorlijk ongegrond, want voordat we ons hotel (met centrale verwarming!) hadden gevonden, hadden we al 4 walvissen gespot. Echt geweldig natuurlijk. De baai is vlak voor de kust al heel diep waardoor de walvissen heel dichtbij komen.
Puerto Madryn had ook nog een pier (net Scheveningen, maar dan niet zo lelijk), vanwaar we de walvissen nog beter zouden kunnen zien. En inderdaad, we hadden ontzettende mazzel, want toen wij op de pier stonden zwommen er een paar walvissen langs.Hoewel dat niet altijd goed te zien is op de foto's zijn ze echt groot (en lelijk)! We waren zwaar onder de indruk. Hier wat foto's.







Hierna zijn we nog naar Puerto Piramides geweest, een klein dorpje dat echt op Peninsula Valdes ligt. Hier was vrij weinig te doen, heerlijk. De verhouding inwoner op walvis is dan ook 1 op 2. We hebben veel gewandeld en een tour rond het eiland gedaan.




Afgezien van een behoorlijke verkoudheid met nare hoest bij Rinze en een mildere variant bij Caren gaat het prima met ons. Het reizen bevalt nog steeds erg goed, hoewel we nog steeds niet echt het gevoel hebben dat we lang weg zijn/blijven. We zijn erg benieuwd wanneer dat komt...
Verder moet je toch nog steeds best veel plannen, ook al heb je veel tijd. Er is toch altijd wel weer een bus, boot of vliegtuig dat gehaald moet worden. Maar goed, dat plannen vinden wij juist leuk.
We moeten ook nog even wat rechtzetten, want iedereen lijkt te denken dat wij iedere dag lekker uitslapen. Jammer genoeg is dat niet het geval. Uitchecken en ontbijten moet hier allemaal voor tien uur!! Jaja, we hebben het zwaar.

Goed, we zijn begonnen met het kijken naar '24' op onze dvdspeler en begrijpen nu dat we iedere editie met een cliffhanger moeten eindigen. Lees dus de volgende keer alles over onze spannende reis naar en verblijf in Ushuaia!!

woensdag 8 augustus 2007

Watervallen

We zijn op pad. Na een maand BA zijn we nu met rondreizen begonnen. Vreemd idee dat M&S inmiddels alweer iets meer dan een week aan het werk zijn.

Na wederom een heerlijke busrit, waarbij de warme maaltijd deze keer zelfs in de bus werd geserveerd, kwamen we uitgerust aan in Iguazu. Ook in de winter blijkt het hier echt lekker warm te zijn (+/- 25 C). De watervallen zelf liggen precies op de grens van Brazilie en Argentinie en kunnen dus vanuit beide landen bezocht worden (elk land een kant). Aan de Argentijnse kant ligt een groot natuurpark met diverse wandelpaden, hier zijn we de eerste dag begonnen. De watervallen bleken inderdaad behoorlijk indrukwekkend, ze zijn dan ook iets van 2 km breed.



Zeker als je beseft dat dit niet een toeristische attractie is die even wordt aangezet, maar natuurgeweld waarbij al dat water uur na uur, dag na dag en jaar na jaar maar naar beneden blijft vallen.
Ook opvallend: als je bovenaan de waterval staat te kijken, heb je geen idee van het geweld dat eronder plaatsvindt.


Na al dit prachtige natuurschoon konden we ons eigenlijk niet voorstellen dat de Braziliaanse kant nog toegevoegde waarde zou kunnen hebben. Maar in de Lonely Planet stond toch echt dat het de moeite waard was, dus hebben we ons de volgende dag op de paspoortcontrole gestort. En inderdaad ook de Braziliaanse kant is erg indrukwekkend. Minder mogelijkheden tot wandelen, maar wel een totaaloverzicht op het geheel van alle watervallen en een kijkje in de Garganta del Diablo (Devil´s throat).

Na die heerlijke warme dagen in Iguazu zijn we kou gaan lijden in Posadas. De buitentemperatuur was op zich nog wel ok, maar de cafes, restaurants en hotels (in het bijzonder het onze) zijn gewoon niet gebouwd voor temperaturen onder de 10 graden. Later bleek dat we, qua weer, gewoon pech hebben gehad. De week ervoor was het namelijk nog gewoon rond de 20 graden. Maar ja, we hadden dan ook geen klavertjes vier gevonden. Jullie wel?
Denk nu vooral niet dat Posadas vanwege de kou saai was. Ten eerste voelden we ons meteen thuis; iedereen klaagde over het weer en ten tweede vielen we met onze neus in de boter; te weten de jaarlijkse oberrace. Het niet morsen bleek echter belangrijker dan echt snel lopen dus heel spectaculair werd het helaas niet.


Vanuit Posadas zijn we ook nog een dagje naar San Ignacio geweest. Alwaar we de ruines van de Jesuiten hebben bekeken. Deze Jesuiten zijn in de 17e eeuw naar San Ignacio gekomen om het christelijke geloof te verspreiden. Vanwege de rust bleek het uiteindelijk een mooie, magische plek te zijn waar we met zijn tweeen doorheen konden slenteren.


Inmiddels zijn we in Rosario, o.a. de geboorteplaats van Che Guevara. Het is hier weer lekker warm en ons hotel is helemaal top. Kortom wij zijn ´feliz´(tevreden).

Rosario is de 3e grootste stad van Argentinie met iets meer dan 1 mln inwoners. Nu het nog kan, maken we dus uitgebreid gebruik van de mogelijkheden die een grote stad te bieden heeft voordat we naar het afgelegen zuiden afzakken. Omdat we ´Duro de matar 4` bijvoorbeeld al in de bus hadden gezien zijn we naar `Ahora son 13` geweest. Verder hebben we net onze kleren laten wassen en gaan we de hele tijd lekker uit eten waarbij vooral de `Latitud 33 Malbec` ons bijzonder goed smaakt.
Dit tot zover, we hopen dat verder alles goed gaat met iedereen. Bedankt voor alle leuke reacties, tot snel!

PS. Zoals jullie zien hebben we vanwege het spaanstalige toetsenbord wat moeite met het vinden van de juiste leestekens....

Landkaart Nederland

Landkaart Thailand

Landkaart India

Landkaart Cambodja

Landkaart Laos

Landkaart China

Kaart Yunnan

Hier nog een kaartje met iets meer detail.

Landkaart Vietnam

Landkaart Filipijnen

Landkaart Australië

Landkaart Frans-Polynesië

Landkaart Chili

Landkaart Peru

Landkaart Argentinië